خیابان پر از ازدحام من و ترافیک صدای تو

خسته توی این باران نامراد

کافه نیت دستهای دختری

دم در بوسه دعوت می کند.

گفتم: خانم این بوسه های من

پستانهای تو را شیر نمی دهد!

مرا لای پستانهای خود پیچید و رفت.

از آن روز من شاعرم

من به همه جا سر میکشم

حتا توی توالت ها

هیشه تو فکرم که نکنه

" برهه گل رو چریده باشه ".                

•  

بانو، تقصیر من نبود

من در قهوه خانه بودم

قهوه خانه در خیابان بود

خیابان وصل بود به جاده

و تو نوشتی چند نقطه........همین.

•   

چای  مرد

سیگار مرد

شراب مرد

خدا شراب نوشید و پی سیگار می گشت که مرد.

                                                                    سلیمانیه